پست‌های دسته‌بندی شده به عنوان نوشته‌ها

درختی که آخر شهریور کاشتند، امروز میوه‌ای گل‌درشت داد…

پ.ن: مطمئنم چند سال دیگر هیچ‌کس نمی‌داند امروز چه اتفاقی افتاد.

هوا بدجوری بوی پاییز می‌دهد. دوباره یاد پاییز و مهر و مدرسه افتاده‌ام، به خصوص شهید قدوسی و سال آخرش!

یاد اتاق SQR و ربات و ماجراهایش…

الهی لیت شعری اناظر الی فی خلواتی ام معرض عنی…

أَشَدُّ مِنْ يُتْمِ الْيَتِيمِ الَّذِي انْقَطَعَ عَنْ أُمِّهِ وَ أَبِيهِ يُتْمُ يَتِيمٍ انْقَطَعَ عَنْ إِمَامِهِ وَ لَا يَقْدِرُ عَلَى الْوُصُولِ إِلَيْهِ وَ لَا يَدْرِي كَيْفَ حُكْمُهُ فِيمَا يُبْتَلَى بِهِ مِنْ شَرَائِعِ دِينِهِ

سخت تر از یتیم جدا شده از مادر و پدر، یتیمی است که از امامش جدا شده و توانایی دستیابی به وی را ندارد. و حکم امامش را درباره مسائل دینی مورد ابتلا نمی‌داند…

شل کن سفت کن همیشه روش خوبی برای انجام کاریه که بقیه قبول نمی‌کنند. پیچ و مهره‌ی زنگ زده رو که خوب باز می‌کند؛ مغزهای زنگ زده رو هم…

دانستن حقیقت تلخ است، اینکه خودت را ببینی که بهش عمل نمیکنی تلخ تر، اینکه ببینی بقیه بهش عمل نمیکنند تلخ تر، اینکه ببینی اگر اختیار مردم دست تو بود باز هم نمیتوانستی (چون نمیدانستی) مسیرشان را در جهت حق تغییر دهی از همه تلخ تر!

خدایا، فکر نکن نفهمیدم امشب کار آخری رو خودت روی هوا تموم کردی 🙂

…اشکالی ندارد اگر مدتی با من قهر کنی.

دوباره که بفهمی پشت آن توجه‌هایش بی احترامیست، دوباره که آن یکی با چرب زبانی گولت بزند و بفهمی که فقط به دنبال کار خودش است، آن موقع، دوباره به خودم با نصیحت‌های تلخم برمی‌گردی…